دیدگاه کارکنان آموزشی و بالینی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز نسبت به موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد

زمینه و هدف: به طور طبیعی انتظار می رود که خدمات نظام سلامت مبتنی بر شواهد، روش ها و تصمیم گیری های علمی باشد، اما برخی از محققان فاصله تئوری و عمل را از مشکلات پرستاری ایران دانسته اند. از این رو این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه کارکنان آموزشی و بالینی نسبت به موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد در پرستاری انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی است که بر روی 110 نفر از کارکنان آموزشی(40 نفر) و بالینی(70نفر) بخش های مختلف بیمارستان نمازی و اعضای هیئت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه محقق ساخته بررسی موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد بود. ازآزمون های آماری توصیفی واستنباطی استفاده شد. یافته ها: از دیدگاه کارکنان بالینی، کافی نبودن تعداد پرسنل برای به کارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد با 1/87% و عدم آگاهی مدیران پرستاری نسبت به ضرورت مراقبت پرستاری مبتنی بر شواهد با 8/85%. و از دیدگاه کارکنان آموزشی کافی نبودن تعداد کارکنان با5/82٪ و نداشتن افراد آموزش دیده برای چگونگی به کارگیری یافته های تحقیقی در امر مراقبت مبتنی بر شواهد با5/77% را مهمترین مانع می دانستند. نتیجه گیری: عدم آگاهی مدیران، نداشتن افراد آموزش دیده و کمبود پرسنل، از دیدگاه کارکنان آموزشی و بالینی مهمترین موانع بودند. بنابراین پیشنهاد می گردد ازطریق برگزاری کارگاه های آموزشی، کنفرانس ها و سمینارها و ایجاد تعامل با مراکز اجراکننده مراقبت مبتنی برشواهد واستفاده ازتجارت زندگی شده آنها با توجه به امکانات موجود اهمیت بیشتری داده شود.